واضح است كه ماهيت رشته كشتي نيازمند سيستمهاي انرژي هوازي و بيهوازي است. نياز به انرژي در طي يك مسابقه به حداكثر ممكن ميرسد و لازمه پايداري كشتي گير تامين سوخت مورد نياز هر عضله درگير بنا به نوع حركت ويژه خود در طول مسابقه است.

 مولكول Adenosine Tri Phosphate ) ATP) تامين كننده انرژي مورد نياز بدن است كه ميبايست تا از مواد غذايي كربوهيدرات، پروتئين و چربي موجود در بدن تامين گردد. به بياني ديگر سيستمهاي تامين انرژي هوازي و بيهوازي هستند كه ATPمورد نياز بدن را از متابوليسم اين سه ماده اصلي غذايي تامين ميكنند.

 سيستم بي هوازي خود به دو سيستم فسفاژن (ATP-PC) و اسيد لاكتيك تقسيم مي شود.

 در حالت عادي مقدار كم و محدودي از مولكول آماده ATP متصل به كراتين فسفات در سلولهاي عضلاني وجود دارند كه براي توليد انرژي زياد و ناگهاني نيازي به صرف وقت و طي مراحل متابوليسم سلولي ندارند. در واقع اين سيستم فسفاژن منبع انرژي آماده و البته محدودي است كه در شروع فعاليت سنگين ورزشي مورد نياز است.

 با ادامه يافتن فعاليت شديد ورزشي بيش از 20-10 ثانيه، سيستم بيهوازي اسيد لاكتيك شروع به كار ميكند. در اين سيستم طي چندين سري فعاليتهاي بيوشيميايي پيچيده مولكولهاي مواد كربوهيدرات شكسته ميشوند و توليد انرژي (ATP) ميكنند. در اين سيستم بعلت عدم وجود اكسيژن كافي، مولكولهاي كربوهيدرات بطور ناقص ميسوزند و حاصل اين فرايند علاوه بر توليد انرژي، مقاديري اسيد لاكتيك نيز خواهد بود. نكته حائز اهميت اين است كه در اين سيستم فقط مولكولهاي كربوهيدرات (مواد قندي) قابل استفاده هستند.

 اين مواد قندي در بدن تبديل به مولكولهاي گليكوژن شده ودر سلولهاي عضلات و كبد ذخيره ميشوند.

 كشتي گيراني كه در آستانه رقابتها تصميم به كاهش وزن خود مي گيرند و ميزان غذاي روزانه خود را كاهش ميدهند، با كمبود مواد قندي وخالي شدن ذخيره هاي گليكوژن مواجه ميشوند كه اين خود ميتواند راندمان ورزشي شان را به شدت كاهش دهد .

 تحقيقات نشان داده است كه با شروع فعاليت سنگين ورزشي، فقط پس از چند ثانيه، بدنبال شروع فعاليت سيستم اسيد لاكتيك، اين ماده در سلولهاي عضلات ترشح و سپس در جريان خون ديده ميشود. از طرفي سيستمهاي كنترل و تصفيه بدن شروع به دفع نمودن اين ماده اسيدي ميكنند. در ادامه فعاليت سنگين، تجمع اسيد لاكتيك در عضلات و خون بتدريج افزايش يافته و به مراتب بيشتر از ميزان دفع آن مي گردد كه ادامه اين روند به شدت محيط سلولهاي عضلاني و جريان خون را كه در حالت عادي كمي قليايي هستند به سمت اسيدي شدن هدايت مي كند. زماني كه اين تجمع از ميزان تقريبي 4 ميلي مول بر ليتر خون بالاتر رود (بالاتر از حد استانه اسيد لاكتيك) اسيدوز متابوليك (Metabolic Acidosis) ايجاد ميشود. اسيدوز با چندين مكانيسم به كاهش قدرت عضلات واختلال تمركز و هوشياري سيستم عصبي منجر مي گردد كه در كل باعث افت قواي بدني و كاهش چشمگير در قواي مطلق ورزشكار ميشود. اين شرايط تخريبي غالباً زماني بروز ميكنند كه فعاليت شديد ورزشكار در حد ماگزيمم بين 2 الي 5 دقيقه طول بكشد.

 مانطور كه ذكر شد كاهش PH خون ناشي از اسيدوز متابوليك، با چندين مكانيسم باعث كاهش قدرت عضلات بدن ميشود. اسيدوز با كاستن از فعاليت آنزيمهاي موثر بر چرخه توليد انرژي و نيز با ايجاد اختلال در انقباض تارهاي عضلاني موجب كاهش قدرت انقباض عضلات و نهايتاً كاهش قدرت، توان واستقامت عضلات بدن ميشوند.

 در چنين شرايطي است كه نقش تمرينات قدرتي و بدنسازي علمي كشتي گيران اهميت خود را نشان ميدهند.

 طراحي واجراي اين نوع تمرينات با بالا بردن آستانه اسيد لاكتيك بدن ورزشكاران، سلولهاي عضلات را در برابر تجمع اسيد لاكتيك مقاومتر كرده و باعث افزايش قدرت عضلات ميشوند.

 سيستم انرژي هوازي علاوه بر اينكه در تمام مراحل فعاليت بدني ميتواند در توليد انرژي مورد نياز نقش موثري داشته باشد، نقش بسيار مهمي در مرحله ريكاوري عضلات چه در حين فعاليت و چه بعد از آن به عهده دارد .

 سوخت اوليه اين سيستم مي تواند هر سه نوع مواد پايه غذايي ( كربوهيدرات ، پروتئين و چربي ) را شامل شود.

 همينكه يك فعاليت عضلاني آغاز ميگردد هر سه سيستم تامين انرژي شروع به فعاليت مي كنند. نوع، شدت و زمان فعاليت عضلاني است كه چگونگي و ميزان استفاده از هر سيستم تامين انرژي را در هر زمان مشخص ميسازد.

 حال اجازه بدهيد تا به مرور يك مثال بپردازيم. با شروع يك مسابقه كشتي،بيشترين حد انرژي مورد نياز از سيستم انرژي هوازي شروع به تامين ميشود.

 پس از گذشت چند ثانيه ناگهان كشتي گير ما با حمله به حريف سعي در قفل نمودن سر و گردن (head locking) وي ميكند. درست در همين لحظه عضلات بازوها وناحيه پشت وكمر كه با فشار زيادي روبرو شده اند، جهت تامين انرژي مورد نياز خود به سمت سيستم بيهوازي رو مي آورند. اين در حالي است كه عضلات در نواحي اندام تحتاني، همچنان از سيستم انرژي هوازي استفاده ميكنند. سپس او ناگهان تصميم به زيرگيري ( Single Leg Take Down ) از يك پاي حريف مي كند. در اين لحظه انرژي مورد نياز پاهاي او به شدت افزايش مي يابد و عضلات او به جهت تامين اين نياز شديد و فوري به استفاده از سيستم انرژي فسفاژن رو مي آورند. حريف مقاومت ميكند و كشتي گير ما مترصد فرصتي است تا به ناگهان زير را كشيده و حريف را به خاك ببرد. ادامه مقاومت حريف انرژي زيادي را طلب مي كند كه كاملاً از سيستم بيهوازي تامين ميشود. لحظه اي كه كشتي گير ما به ادامه فن مي پردازد ناگهان عضلات دستها و كمر به جهت تامين انرژي انفجاري مورد نياز خود از سيستم بيهوازي اسيد لاكتيك به سيستم بيهوازي فسفاژن متمايل ميشوند و پس از اجراي فن براساس شدت فعاليت مجدداً ظرف چند ثانيه به سيستم هوازي يا اسيد لاكتيك باز مي گردند. در ادامه رقابت تا زمان استراحت يا پايان مسابقه، چرخه تبديل سيستمها همچنان در حال تغيير و تحول باقي مي مانند.

 چنانكه ميدانيم سيستم فسفاژن اگر چه قادر به تامين انرژي ناگهاني و زياد است ليكن به جهت محدوديت در سوخت خود پس از 5 الي 10 ثانيه غير فعال مي شود و عضلات به سيستم اسيد لاكتيك بر ميگردند. ادامه فعاليت باعث تجمع افزاينده اسيد لاكتيك در عضلات ميشود وعضلات به جهت خلاص شدن از تجمع اين ماده شروع به انتقال آن به جريان خون مي كنند و بتدريج ميزان اسيد لاكتيك خون افزايش مي يابد. ادامه اين افزايش بتدريج بالاتر از آستانه اسيد لاكتيك رفته، ورزشكار را با كاهش قدرت و درد درعضلات بدن و كاهش سطح هشياري مواجه ميكند كه كيفيت ادامه مبارزه را با مشكل روبرو ميسازد. ادامه اين روند ورزشكار را از نفس مي اندازد و قدرت اجراي فن و مقاومت در برابر اجراي فن حريف را از وي سلب مي كند. اينجاست كه ورزشكار آماده تر كه بطور درست و علمي به بدنسازي پرداخته است قادر خواهد بود تا شرايط اسيدوز متابوليك را بهتر تحمل كند و قادر به ادامه رقابت و كسب نتيجه گردد. وقفه هاي كوتاه مدتي كه مثلاً كشتي گير به جهت رسيدگي به آسيب ديدگي خود از تشك خارج ميشود در حدي نيست كه عضلات قادر به ريكاوري گردند. حتي زمان استراحت مسابقه نيز كه نيم دقيقه ميباشد براي ريكاوري كامل كفايت نمي كند و به همين جهت ميبايست تمرينات ورزشي با هدف تقويت توانايي ريكاوري مدنظر قرار گيرند.

 چنانكه ملاحظه مي شود نبود فرصت لازم به جهت ريكاوري در حين مسابقات، كشتي گير را ملزم مي سازد تا با انجام بدنسازي مناسب قادر به تحمل اسيدوز متابوليك گردد. ماهيت حركات وفنون در حين اجراي كشتي غالباً بگونه اي است كه عضلات بالاتنه بيشتر درگير حركات مقاومتي وعضلات اندام تحتاني بيشتر درگير حركات ناگهاني شديد و انفجاري هستند. به بيان ديگر عضلات بالاتنه بيشتر متكي بر سيستم انرژي اسيدلاكتيك و عضلات پايين تنه بيشتر متكي بر سيستم انرژي فسفاژن هستند. اين واقعيت ميبايست در مراحل بدنسازي و تقويت سيستمهاي انرژي كشتي گيران مورد توجه قرار گرفته و تمرينات لازم و ويژه اي براي هر قسمت از بدن طراحي شود.

 به نقل از سایت اخبار کشتی ایران

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: